Błędy medyczne to plaga!

medical-563427_1920

Jak podaje Stowarzyszenie Pacjentów Primum Non Nocere, co roku w Polsce dochodzi do minimum 45 tysięcy błędów medycznych, ale tylko około 2 tysięcy spraw trafia na salę sądową. Dlaczego? Ludzie nie wierzą w sprawiedliwość.
W żargonie lekarskim opowiada się dowcip: są wśród nas trzy grupy: interniści, którzy wszystko wiedzą i nic nie robią, chirurdzy, którzy wszystko robią i nic nie wiedzą, patolodzy, co wszystko robią i wszystko wiedzą, z tym, że za późno… Wcale nie śmieszne, a raczej przerażające.

RODZAJE BŁĘDÓW MEDYCZNYCH
Błędy medyczne możemy podzielić na kilka grup, ze względu na ich rodzaj. I tak, najczęstszą grupą błędów lekarskich są błędy w diagnostyce, które to powodują konkretne uszczerbki na zdrowiu. Mówimy również o błędach wykonawczych, które to związane są z pomyłkami technicznymi lekarzy podczas zabiegu – do tej grupy należą również zakażenia gronkowcem lub żółtaczką. Następną grupą są błędy organizacyjne, które to dotyczą zaniedbań związanych z pracą i organizacją pracy w placówce. Ostatnia grupa błędów może być ściśle powiązana z pozostałymi błędami – są to błędy terapeutyczne, występujące po zabiegach, a mogące być konsekwencją złej diagnozy.

CO ROBIĆ, GDY OKAZAŁO SIĘ, ŻE JESTEŚMY OFIARĄ BŁĘDU?
Przede wszystkim, na wystąpienie z powództwem sądowym mamy 3 lata od momentu dowiedzenia się o błędzie medycznym. Tak skonstruowany przepis stanowi furtkę dla osób, które dowiedziały się o błędzie wiele lat po zabiegu, np. podczas dalszego leczenia czy rehabilitacji. Pierwszym krokiem będzie wezwanie placówki medycznej do wypłaty odszkodowania i zadośćuczynienia za błąd medyczny. Najczęstszą odpowiedzią placówki będzie odpowiedź negatywna, wskazująca na brak jakichkolwiek zaniedbań. Wiele pacjentów na tym etapie rezygnuje z dalszych roszczeń, uważając, że decyzja dyrektora placówki jest obligatoryjna i nieodwołalna. Tak jednakże nie jest. Po negatywnej opinii placówki medycznej, należy bronić swoich praw na drodze sądowej w powództwie cywilnym. Niestety, w tym momencie wchodzi w grę istotna kwestia poniesienia kosztów sądowych. Zasadniczo, jest to kwota 5% wartości roszczenia. Natomiast, jeśli osoba składająca powództwo jest osobą niemajętną i nie może ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku dla siebie i rodziny – sąd może zwolnić ją z obowiązku poniesienia niniejszych kosztów. Kwota odszkodowania i zadośćuczynienia jest wypłacana z ubezpieczenia OC placówki, a jeśli ubezpieczenie to jest mniejsze niż żądana kwota – resztę kwoty dopłacane jest z pieniędzy placówki. Niestety, bywa że postępowanie sądowe jest długotrwałe i wyczerpujące. Oczywiście, z uwagi na skomplikowanie niniejszym spraw, powoływanie biegłych sądowych, przedstawienia licznych dowodów i świadków, najlepszym wyjściem jest skorzystanie z obsługi pełnomocnika profesjonalnego. To pełnomocnik załatwi wszelkie formalności, będzie sporządzał pisma, przesłuchiwał świadków itp., a możliwie że sam klient pojawi się w sadzie tylko jeden, jedyny raz. To duże odciążenie. Pokrzepiające jest również to, iż w przypadku wygranej sąd zwraca wszelkie koszty poniesione na sprawę, w tym koszty pełnomocnika profesjonalnego.
Czy warto? Oczywiście, że tak! Wartości zasądzanych kwot są coraz wyższe. Zdarza się, w drastycznych przypadkach uchybień, że opiewają na kwoty około miliona złotych. Warto również wspomnieć, że można wnosić – oprócz jednorazowej kwoty – dożywotnią rentę, wypłacaną miesięcznie w ustalonej kwocie. Warto jednakże skorzystać z pomocy prawników w celu analizy sytuacji, dokumentów i innych dowodów, a także w celu sprawnego przeprowadzenia postępowania sądowego.

Kancelaria Prawna Consulta to zespół profesjonalistów, który pomoże uzyskać Ci należne świadczenie pieniężne z tytułu błędu medycznego.

Skonsultuj się z nami już dziś.

 

Czytaj więcej

Początek roku, zmiany, zmiany, zmiany… Zastanawiasz się czy wziąć rozwód?

Zastanawiasz się czy wziąć rozwód? Pomożemy Ci rozwiać wątpliwości.

Rozwód, to obok śmierci małżonka i ciężkiej choroby najbardziej stresogenny czynnik w naszym życiu.

Rozwiązanie małżeństwa poprzez rozwód, jest możliwe po udowodnieniu, iż pomiędzy małżonkami nie istnieje więź w sensie emocjonalnym („nie kocham mojego męża/żony”), fizycznym („nie łączą nas żadne kontakty seksualne”) oraz gospodarczym („sam/sama siebie utrzymuję, dbam o siebie, mieszkam osobno”). Brak powyższych więzi musi wskazywać na rozkład pożycia małżeńskiego. Rozkład pożycia musi być trwały i zupełny, czyli taki, który dobitnie wskazuje, że ponowne zejście się małżonków jest niemożliwe. Jeśli rozkład jest zupełny, ale nie jest trwały, wtedy Sąd może orzec wyłącznie separację małżonków. Oczywiście, ciężar dowodu spoczywa na osobie, która wniosła pozew do Sądu.

Kwestia winy.
Jeśli uważasz, że Twój małżonek/małżonka posiada wyłączną winę w zupełnym i trwałym rozkładzie pożycia, możesz wnieść o ustalenie przez sąd, iż rozwód następuje z wyłącznej winy współmałżonka. Przesłanki winy, to nic innego jak: zdrada, nadużywanie alkoholu, znęcanie się psychiczne i fizyczne, porzucenie itp. Orzeczenie rozwodu z wyłącznej winy małżonka otwiera drogę małżonkowi niewinnemu do ustalenia obowiązku alimentacyjnego na jego rzecz. No i oczywiście daje satysfakcję małżonkowi niewinnemu. Sąd jednakże, w toku postępowania rozwodowego może stwierdzić, iż rozwód nastąpił z winy obojga małżonków.
Jeśli małżonkowie chcą rozejść się w miarę szybko i bez wywlekania sobie nawzajem błędów – można także wnieść o rozwód bez orzekania o winie. W przypadku zgody małżonków co do orzeczenia rozwodu – sprawa może zakończyć się już na 1 rozprawie!

ROZWÓD i co jeszcze?
W toku postępowania rozwodowego, sąd wyrokuje o władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi, miejscu ich zamieszkania i obowiązku alimentacyjnym wobec dzieci lub/i małżonka niewinnego, reguluje kwestie zamieszkiwania współmałżonków, eksmisji, a nawet podziale majątku wspólnego. W praktyce jednak, podział majątku wspólnego toczy się przed innym sądem i stanowi osobną sprawę sądową.

A kiedy NIE DOSTANĘ ROZWODU?
Bywają sytuacje, kiedy pomimo trwałego i zupełnego rozkładu pożycia między małżonkami sąd nie może orzec rozwodu. Sytuacja taka ma miejsce kiedy: dobro wspólnych małoletnich dzieci stron jest zagrożone (po rozwiązaniu małżeństwa dziecko będzie miało niższą gwarancję prawidłowego rozwoju),przemawiają za tym zasady współżycia społecznego (dla przykładu: jeśli jeden z małżonków jest poważnie chory, jeśli rozwód spowodowałby poważną krzywdę małżonkowi, małżonkowie są w zaawansowanym wieku, zdolność do zaspokajania potrzeb życiowych wymaga współdziałania). Nie dostaniemy rozwodu również wtedy, gdy rozwodu żąda tylko małżonek wyłącznie winny rozkładowi pożycia, a ten niewinny dalej kocha.

Jeśli dalej masz wątpliwości, co do wszczęcia postępowania rozwodowego, formy i treści samego pozwu – skontaktuj się z prawnikami Kancelarii Prawnej Consulta – pomożemy Ci przejść przez rozwód możliwie najszybciej i najmniej boleśnie. Zapewniamy fachową pomoc merytoryczną i psychologiczną, jak również zastępstwo procesowe podczas postępowania sądowego (nie będziesz musiał/musiała być obecny/obecna na każdej rozprawie, a tylko jeden raz – podczas przesłuchania Stron!)

rozwod2_n

Czytaj więcej

Zostałeś oszukany przez FIRMĘ UBEZPIECZENIOWĄ?

ubezpieczenia jpg_n

Przeczytaj uważnie:

Rezygnacja z ubezpieczenia, polisolokaty, opłaty likwidacyjne, przywiązani do polisy – to terminy, które wielu z Was spędzają sen z powiek.
Klienci firm ubezpieczeniowych – między innymi Aegon, Skandia, AXA, Nordea, Open Life, Generali, TU Europa – nieświadomie podpisują umowy, które to – w przypadku chęci zakończenia współpracy lub braku dalszego wpłacania składek, zawierają klauzule o horrendalnych opłatachlikwidacyjnych. Zapisy te występują w ogólnych warunkach ubezpieczenia pod różnorakimi nazwami: potrącenia, opłaty za wyjście, opłaty z tytułu wykupu, opłaty operacyjne itp. lecz wszystkie dotyczą tego samego – są sposobem na pozbawienie Klientów ich słusznie zaoszczędzonych środków finansowych.
Tematyka opłat likwidacyjnych jest szeroko komentowana w środowisku prawniczym, jak również wśród rzeczników praw konsumenta. Zgodnie z obowiązującą linią orzeczniczą Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Warszawie, opłata likwidacyjna, która nie pozostaje w adekwatnej relacji do kosztów rozwiązania lub wygaśnięcia umowy ubezpieczenia stanowi niedozwolone postanowienie umowne. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów prowadzi rejestr tychże klauzul niedozwolonych. Uznanie danego zapisu za niedozwolony powoduje jego bezskuteczność. To otwiera Klientom firm ubezpieczeniowych do roszczenia o zwrot bezprawnie potrąconych kwot.
Wiemy, że występowanie przeciwko międzynarodowym, wielkim korporacjom może być dla Was trudne. Nie należy się tego jednakże obawiać. Razem możemy przeciwstawić się krzywdzącym praktykom firm ubezpieczeniowych. Mamy doświadczenie i wiedzę by pomoc osobom oszukanym przez firmy ubezpieczeniowe. Wystarczy, że skontaktujesz się z nami…

Czytaj więcej

E-reforma w kręgach medycznych począwszy od 2016 roku.

Ustawodawca szykuje nam nie lada rewolucję. Kręgi medyczne, począwszy od stycznia 2016 r. przejdą tzw. e-reformę. Co to jednakże w praktyce oznacza dla pacjentów? Poniżej, krótka zapowiedź.

1. Począwszy od stycznia 2016 r. pielęgniarki i położne będą mogły wystawiać recepty. Ma to skrócić kolejki do lekarzy i zniwelować tzw. porady receptowe, ograniczające dostępność lekarzy dla innych pacjentów.

2. Medycyna wchodzi w nową erę – od przyszłego roku możliwe będzie wystawianie e-recept, e-zwolnień, e-zaleceń. Po okresie przejściowym, wersje papierowe całkowicie znikną. Zagrożenia są nie małe – począwszy od ochrony danych osobowych, aż do problemu obsługi Internetu przez osoby starsze. Szansą jest jednakże dostosowanie do standardów, które od lat obowiązują w innych krajach. Ponadto, uszczelni się kontrola ZUS nad wystawianymi zwolnieniami.

3. Telemedycyna – lekarz diagnozujący i monitorujący stan pacjenta na odległość. Stała kontrola wyników badań w wielu chorobach to wymóg podstawowy. Jak natomiast będzie funkcjonowała w praktyce? Czas pokaże.

4. Elektroniczna Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego – to zapis historii medycznej danej osoby, spisy recept, zaleceń i skierować, zwolnień, miejsca na liście oczekujących, rejestrację itp. Plusy – karta ma być darmowa, koszt pokryje NFZ, można mieć stały dostęp do historii choroby danej osoby, szczególnie istotne w kontekście medycznych danych ratunkowych. Minusy – karta nie potwierdza tożsamości osoby, przy każdej wizycie należy dodatkowo okazać dokument ze zdjęciem, dodatkowo: problem ochrony danych osobowych, rozrost administracji. 

5. Elektroniczna Karta Specjalisty Medycznego – karta potwierdzająca wykonanie czynności przez danego specjalistę poprzez złożenie podpisu elektronicznego zabezpieczonego certyfikatem. Karta wydawana będzie: lekarzom, pielęgniarkom, położnym, diagnostom, ratownikom medycznym, farmaceutom, psychologom, psychoterapeutom, osobom wykonującym czynności techniczne: rejestratorkom, sekretarkom.

6. Od stycznia 2016 r. szpitale objęte zostaną przymusem ubezpieczeniowym z tytułu zdarzeń medycznych. Ustawodawca przewidział limity wypłat odszkodowań: 100.000,00 zł za uszczerbek, 300.000,00 zł za śmierć. Suma ubezpieczenia będzie wynosiła co najmniej 300.000,00 zł, nie mniej niż 1.000,00 zł na jedno łózko w szpitalu. resztę warunków szpital ustalać będzie sam z ubezpieczycielem. Powyższe może spowodować, iż wypłaty odszkodowań za błędy medyczne, zdarzenia medyczne itp. przyspieszą. To również szansa na większy procent ugodowo zakańczanych spraw.

 

———————————-

 

Czytaj więcej

Upadłość konsumencka

W dobie kryzysu coraz więcej osób popada w kłopoty finansowe. Problem zadłużenia dotyczy nie tylko przedsiębiorców ale także osób fizycznych. Niekiedy najlepszym rozwiązaniem wyjścia ze spirali zadłużenia jest ogłoszenie upadłości konsumenckiej.

Upadłość konsumencka jest to postępowanie sądowe przewidziane dla osób fizycznych, które w momencie ogłoszenia upadłości nie prowadzą działalności gospodarczej, a ponadto stali się niewypłacalni bez swojej winy. Co ważne, postępowanie to można przeprowadzić również wtedy, gdy dłużnik ma wyłącznie jednego wierzyciela.

Wniosek o ogłoszenie upadłości. Wymogi wniosku.

Wniosek o ogłoszenie upadłości może zgłosić tylko dłużnik (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej). Warunkiem ogłoszenia upadłości konsumenckiej, jest stan niewypłacalności. Niewypłacalność zachodzi, gdy dłużnik nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych.

Oddalenie przez sąd wniosku o ogłoszenie upadłości.

Wniosek o ogłoszenie upadłości zostanie oddalony, jeżeli dłużnik doprowadził do swojej niewypłacalności z własnej winy albo istotnie zwiększył jej stopień umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa.

Ponadto, sąd oddali wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli w okresie 10 lat przed dniem zgłoszenia wniosku:

1) w stosunku do dłużnika prowadzono postępowanie upadłościowe według przepisów Prawa upadłościowego i naprawczego tytułu V, jeżeli postępowanie to zostało umorzone z innych przyczyn niż na wniosek dłużnika,

2) ustalony dla dłużnika plan spłaty wierzycieli uchylono na podstawie przepisu art. 491[20] Prawo upadłościowe i naprawcze,

3) dłużnik, mając taki obowiązek, wbrew przepisom ustawy nie zgłosił w terminie wniosku o ogłoszenie upadłości,

4) czynność prawna dłużnika została prawomocnie uznana za dokonaną z pokrzywdzeniem wierzycieli.

Oddalenie wniosku o ogłoszenie upadłości następuje również wtedy, gdy w okresie dziesięciu lat przed dniem zgłoszenia wniosku w stosunku do dłużnika prowadzono postępowanie upadłościowe, w którym umorzono całość lub część jego zobowiązań, chyba że do niewypłacalności dłużnika lub zwiększenia jej stopnia doszło pomimo dochowania przez dłużnika należytej staranności lub przeprowadzenie postępowania jest uzasadnione względami słuszności lub względami humanitarnymi.

Postanowienie sądu o ogłoszeniu upadłości.

Sąd uwzględniając wniosek dłużnika o ogłoszenie upadłości wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości. Postanowienie o ogłoszeniu upadłości podaje się niezwłocznie do publicznej wiadomości przez ogłoszenie w budynku sądowym oraz obwieszczenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym.

Umorzenie postępowania upadłościowego.

Sąd umarza postępowanie na wniosek upadłego. Jeżeli upadły nie wskaże lub nie wyda syndykowi całego majątku, niezbędnych dokumentów lub w inny sposób nie wykonuje ciążących na nim obowiązków, sąd z urzędu albo na wniosek syndyka lub wierzyciela, po wysłuchaniu upadłego, syndyka, a w razie potrzeby także wierzycieli, umarza postępowanie, chyba że uchybienie przez upadłego ciążącym na nim obowiązkom nie jest istotne lub przeprowadzenie postępowania jest uzasadnione względami słuszności lub względami humanitarnymi.

Ponadto sąd umorzy postępowanie, gdy podstawa do oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości ujawni się po ogłoszeniu upadłości.

Na postanowienie w przedmiocie umorzenia postępowania przysługuje zażalenie.

Majątek dłużnika.

Syndyk może pisemnie upoważnić upadłego do sprzedaży ruchomości należących do masy upadłości. Z masy upadłości wyłączone są rzeczy codziennego użytku niezbędne dłużnikowi do prowadzenia gospodarstwa domowego.

Jeżeli w skład masy upadłości wchodzi nieruchomość stanowiąca lokal mieszkalny albo dom jednorodzinny, w którym zamieszkuje upadły, a konieczne jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych upadłego i osób pozostających na jego utrzymaniu, z sumy uzyskanej z jego sprzedaży wydziela się upadłemu kwotę odpowiadającą przeciętnemu czynszowi najmu lokalu mieszkalnego w tej samej lub sąsiedniej miejscowości za okres od dwunastu do dwudziestu czterech miesięcy. Na wniosek upadłego wskazaną kwotę określi sędzia-komisarz, biorąc pod uwagę potrzeby mieszkaniowe upadłego, w tym liczbę osób pozostających na jego utrzymaniu, zdolności zarobkowe upadłego, sumę uzyskaną ze sprzedaży lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego oraz opinię syndyka. Na postanowienie sędziego-komisarza przysługuje zażalenie.

Plan spłaty wierzycieli.

Po wykonaniu ostatecznego planu podziału, a gdy z uwagi na brak majątku upadłego plan podziału nie został sporządzony – po zatwierdzeniu listy wierzytelności, i po wysłuchaniu upadłego, syndyka i wierzycieli, sąd ustala plan spłaty wierzycieli albo umarza zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli.

Uprawomocnienie się postanowienia o ustaleniu planu spłaty wierzycieli albo umorzeniu zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli oznacza zakończenie postępowania.

W postanowieniu o ustaleniu planu spłaty wierzycieli sąd określa, w jakim zakresie i w jakim czasie, nie dłuższym niż 36 miesięcy, upadły jest obowiązany spłacać zobowiązania uznane na liście wierzytelności, niewykonane w toku postępowania na podstawie planów podziału, oraz jaka część zobowiązań upadłego powstałych przed dniem ogłoszenia upadłości zostanie umorzona po wykonaniu planu spłaty wierzycieli.

Sąd nie jest związany stanowiskiem upadłego co do treści planu spłaty wierzycieli. Ustalając plan spłaty wierzycieli, sąd bierze pod uwagę możliwości zarobkowe upadłego, konieczność utrzymania upadłego i osób pozostających na jego utrzymaniu, w tym ich potrzeby mieszkaniowe, wysokość niezaspokojonych wierzytelności i realność ich zaspokojenia w przyszłości.

W okresie wykonywania planu spłaty wierzycieli niedopuszczalne jest wszczęcie postępowania egzekucyjnego dotyczącego wierzytelności powstałych przed ustaleniem planu spłaty wierzycieli, z wyjątkiem wierzytelności wynikających z zobowiązań, o których mowa w art. 491[21] ust. 2 Prawo upadłościowe i naprawcze.

W okresie wykonywania planu spłaty wierzycieli upadły nie może dokonywać czynności prawnych, dotyczących jego majątku, które mogłyby pogorszyć jego zdolność do wykonania planu spłaty wierzycieli.

Po wykonaniu przez upadłego obowiązków określonych w planie spłaty wierzycieli sąd wydaje postanowienie o stwierdzeniu wykonania planu spłaty wierzycieli i umorzeniu zobowiązań upadłego powstałych przed dniem ogłoszenia upadłości i niewykonanych w wyniku wykonania planu spłaty wierzycieli. Na postanowienie przysługuje zażalenie.

Umorzenie zobowiązań upadłego.

Sąd umarza zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli, jeśli osobista sytuacja upadłego w oczywisty sposób wskazuje, że nie byłby on zdolny do dokonania jakichkolwiek spłat w ramach planu spłaty wierzycieli. Umarzając zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli sąd obciąża Skarb Państwa tymczasowo pokrytymi kosztami postępowania.

Wierzytelności nie podlegające umorzeniu.

Nie podlegają umorzeniu zobowiązania o charakterze alimentacyjnym, zobowiązania wynikające z rent z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci, zobowiązania do zapłaty orzeczonych przez sąd kar grzywny, a także do wykonania obowiązku naprawienia szkody oraz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, zobowiązania do zapłaty nawiązki lub świadczenia pieniężnego orzeczonych przez sąd jako środek karny lub środek związany z poddaniem sprawcy próbie, jak również zobowiązania do naprawienia szkody wynikającej z przestępstwa lub wykroczenia stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem oraz zobowiązania, których upadły umyślnie nie ujawnił, jeżeli wierzyciel nie brał udziału w postępowaniu.

Korzyści z postępowania upadłościowego.

1/ Oddłużenie częściowe bądź całkowite – umorzenie niespłaconych w toku postępowania upadłościowego zobowiązań,

2/ Spłata tylko części długów rozłożonych na raty – maksymalnie 3 lata już po ogłoszeniu upadłości;

3/ Wstrzymanie naliczania odsetek – z chwilą ogłoszenia upadłości od wierzytelności, które nie były zabezpieczone rzeczowo nie będą naliczane odsetki.

4/ Zawieszenie postępowania egzekucyjnego – z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o ogłoszeniu upadłości postępowanie egzekucyjne zostanie umorzone.

5/ Zawieszenie postępowań sądowych  – z chwilą ogłoszenia upadłości postępowania toczące się przeciwko upadłemu, wszczęte przed ogłoszeniem upadłości, zostaną zawieszone.

6/ Wykreślenie z rejestru – z chwilą umorzenia niespłaconych zobowiązań upadłego sąd rejestrowy z urzędu wykreśla osobę upadłego z rejestru dłużników niewypłacalnych prowadzonego przez Krajowy Rejestr Sądowy.

Czytaj więcej

FAQ z prawa spadkowego – najczęstsze pytania, szybkie odpowiedzi!

Odpowiadając na ciągłe zainteresowanie prawem spadkowym, poniżej zamieszczamy najczęstsze pytania i odpowiedzi ze spadków. Zapraszamy do lektury!

 

1. Czy była żona dziedziczy po byłym mężu?

Nie. Nie ma nawet prawa do zachowku.

2. Czy testament można zmienić?

Tak, testament można zmienić za każdym razem gdy zmieni się wola spadkodawcy. Ważne jest, by w treści testamentu wskazać datę jego sporządzenia. Ostatni testament (przed śmiercią) będzie dokumentem obowiązującym.

3. Jedno z rodzeństwa dostało w darowiźnie od rodziców dom. Czy pozostałe rodzeństwo ma do tego domu prawo?

Niestety nie. Aktualna może być jedynie kwestia zachowku – jeśli w ciągu 10 lat od udzielenia darowizny darczyńca umrze.

4. W jaki sposób należy sporządzić testament?

Jest kilka opcji.

Testament można napisać własnoręcznie, opatrzyć go datą i podpisem, w sposób jasny i zrozumiały spisać treść swojej woli.

Opcja druga: wizyta u notariusza – koszt około 50 zł.

5. Jak mogę sprawić, by któryś członek najbliższej rodziny po mnie nie dziedziczył?

Istnieje coś takiego jak wydziedziczenie, czyli pozbawienie prawa do zachowku.

Żeby było skuteczne, należy w testamencie wskazać, iż dana osoba: uporczywie występowała wbrew woli spadkodawcy przeciw zasadom współżycia społecznego albo jeśli dana osoba dopuściła się przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub czci spadkodawcy, albo uporczywie uchyla się od obowiązków rodzinnych względem spadkodawcy. Dla skutecznego wydziedziczenia wystarczy jedna z przesłanek.

6. Czy od spadku po zmarłych rodzicach pobierany jest podatek?

W przypadku najbliższej rodziny istnieje zwolnienie podatkowe. Jedynym warunkiem jest złożenie deklaracji z US w odpowiednim terminie.

7. Ile czasu trwają sprawy spadkowe?

Jeśli spadkobiercy nie są zgodni co do działu spadku – latami. Jeśli są zgodni, można sprawę zakończyć na 1-2 terminach rozpraw. Sprawę ułatwia testament.

8. Co z długami spadkowymi?

Przyjmując spadek wprost – dziedziczysz wszystko, łącznie z długami w ich pełnej wysokości, przyjmując z dobrodziejstwem inwentarza – dziedziczysz aktywa i pasywa, ale tylko do wysokości masy spadkowej. Odrzucając spadek nie dziedziczysz nic.

9. Ile mam czasu na podjęcie decyzji o sposobie dziedziczenia?

Co do zasady masz 6 miesięcy od daty otwarcia spadku (śmierci spadkodawcy). Okres ten może być w szczególnych przypadkach liczony od daty dowiedzenia się o śmierci spadkodawcy.

10. Kto ma prawo do zachowku?

W pierwszej kolejności zachowek przysługuje dzieciom i małżonkowi spadkodawcy, w szczególnych przypadkach rodzicom spadkodawcy. Rodzeństwo spadkodawcy prawa do zachowku nie ma.

 

 

 

Czytaj więcej